Wandelend over het parkachtige museumterrein zie je al snel de kapel liggen. “Sint Isidoris” staat in sierlijke smeedijzeren letters boven de ingang. Isidoris is de patroonheilige van de landbouwers (en het internet).
Oorspronkelijk was het de bedoeling de Heierhoevekapel af te breken en op het museumterrein te herbouwen. Tijdens het afbreken bleek al snel dat het metselwerk van de stenen te hard was en de dakpannen vorstschade hadden. Geen optie dus. Er was echter behoefte aan een ruimte om de collectie heiligenbeelden ten toon te stellen. Een eigen kapel zou daar zeer geschikt voor zijn. Het ontbrak alleen aan het nodige budget.
Subsidie van de provincie maakte het tenslotte mogelijk een nieuwe kapel te bouwen. De wens was een replica van een elfde-eeuws Romaans zaalkerkje te bouwen, naar het voorbeeld van een kerkje uit het vroegere Maasland. Het gebied dat 800 jaar later Limburg heette. Een echte Limburgse kerk dus! De kerk vormde eeuwenlang het middelpunt van het dorp. Het katholieke geloof maakte een belangrijk deel uit van het leven op het platteland in Noord-Limburg.
Om die nieuwbouw te realiseren, bleek werken met enkel vrijwilligers niet haalbaar. De bouw zou wél een ideale leerplek zijn voor leerlingen van het bouwopleidingscentrum. De lagere loonkosten voor leerlingen drukte de kosten en maakten zo bouwen binnen het budget mogelijk. Onder leiding van een aannemer maakten zij de ruwbouw. Maar ook onze eigen vrijwilligers hebben heel veel werk verzet, zoals bijvoorbeeld het stucwerk. De vloer, door een vakman gelegd, lijkt oud maar er is een gebakken tegel gebruikt met de uitstraling van oude natuursteen. In maart 2015 moest de bouw gereed zijn, een voorwaarde voor het verstrekken van de subsidie.
Veel van de gebruikte materialen hebben een historie. De prachtige glas-in-lood ramen waren ooit een onderdeel van de St. Lutgeruskerk uit Waltrop (Duitsland) , die afgebroken is. Ze lagen daar in een opslag van het bisdom. We kregen ze in eeuwigdurende bruikleen. Ze zijn gerestaureerd door atelier Flos uit Tegelen en daarna in sponningen gezet. Dat vergde nog enige inspanning want de afmetingen van de ramen bleken niet helemaal hetzelfde.
Het altaar, een aantal beelden en de kerkbanken zijn overgenomen van de Heierhoevekapel. Sommige kerkbanken waren al onderling verdeeld en moest men bij elkaar zoeken en her en der verzamelen. Voor het plaatsen van het zware altaar was mankracht alleen niet voldoende en moest een motortakel ingehuurd worden. De scharnieren van de deuren bij de ingang zijn afkomstig van de oude kerk uit Swolgen. De smeedijzeren kroonluchters en de belettering buiten zijn door onze eigen smeden gemaakt.
Het klokje kregen we van het klokkenmuseum in Asten, eveneens in eeuwigdurende bruikleen. De klepel is gekocht bij de bekende klokkengieterij Eysbouts in Asten. Die klepel moest zo bijgeslepen worden dat een mooi geluid ontstond tijdens het luiden. Dat luiden deden de bezoekers zo bleek naderhand, erg enthousiast. De klok begon hevig te tuimelen. Het te ver uitslaan werd beperkt en het klokkentouw werd vervolgens bevestigd aan de muur.
Omdat de kapel niet ingezegend is mogen er geen liturgische diensten worden gehouden. Je kunt er niet “voor de kerk” trouwen. De kapel is echter wel door de gemeente erkend als trouwlocatie. Heel intiem natuurlijk, in het huwelijk verbonden worden in deze kapel. Dan luiden we de klok. In de wintermaanden vonden er maandelijks op zondagmiddag kapelconcertjes plaats. Musici van allerlei pluimage geven er muziekuitvoeringen voor een klein publiek. Heel sfeervol genieten van zang en muziek.
Loop eens de kapel binnen en neem plaats op een van de bankjes. Geniet van de prachtige lichtinval en droom eventjes weg. Een momentje van stilte en bezinning!
Met dank aan Gérard Achten, Piet Lenssen en Chris Thijssen.
Marlé de Laat
nagekomen noten van Piet Lenssen:
1. Bij de afbraak van de Heierhoevekapel zijn de ramen er met veel moeite uitgehaald. Deze hoekige ramen pasten echter niet in een Romaanse kapel en zijn na jaren opslag in het museum evenals het zware tabernakel teruggegeven aan de bewoners van Heierhoeve.
2. Er was altijd al een plan om een kapel te bouwen bij het museum. De beeldenverzameling gaf extra kleur aan de kapel.
3. Destijds was er stagnatie in de bouw. Te weinig jongeren gingen in de bouw werken. Door aannemers en bouwers subsidie te verlenen dacht men jongeren te stimuleren om bouwvakker te worden.